Roger Bacon

     Roger Bacon urodził się około 1214 roku, zmarł w 1292 - angielski franciszkanin naukowiec, zwany doctor mirabilis (łac. wspaniały nauczyciel); filozof średniowieczny, empirysta. Pochodził prawdopodobnie z rodziny drobnoszlacheckiej. Około 1227 r. rozpoczął naukę w Oksfordzie, ukończył trivium i quadrivium, około 1240 r. uzyskał tytuł magister artium. W pierwszej połowie lat czterdziestych XIII w. zaczął wykładać na uniwersytecie w Paryżu, na fakultecie sztuk wyzwolonych, omawiał dzieła Arystotelesa Metafizykę i Fizykę. Do Oksfordu powrócił około 1247 r. lub 1250 r., poczym w kilka lat później został przeniesiony do Paryża, prawdopodobnie z powodu konfliktu ze zwierzchnikami, spędził tam kolejnych 10 lat. Pod koniec lat siedemdziesiątych XIII w został potępiony i prawdopodobnie skazany na areszt domowy w Paryżu, umarł prawdopodobnie w Oksfordzie.
Najważniejsze dzieła Bacona:

Opus maius (1267) - pierwsze i najważniejsze dzieło autora, zawierające w 7. częściach teorię błędów ludzkiego umysłu, pogląd na stosunek teologii z nauką, matematykę, lingwistykę, perspektywę, optykę, alchemię, "naukę eksperymentalną", i rozważania moralne. Ponadto znajdują się tutaj rozważania na temat przyszłych wynalazków, przypominających m.in. mikroskop, teleskop, statek parowy, maszyny latające;
Opus minus (1267) - streszczenie najważniejszych tez poprzedniego dzieła;
Opus tertius (1267) - przeróbka obu poprzednich dzieł;
Communia naturalium - nieznaczne rozwinięcie powyższych tez;
Speculum astronomiae - zawiera treści dotyczące astrologii;
Opus tertium - dzieło zawierające szczegóły autobiograficzne.
Przypisywane jest mu też napisanie (jako jednemu z wielu) Manuskryptu Voynicha oraz Speculum Alchemiae.