Klemens I

     Klemens I lub Klemens Rzymski żył w I wieku naszej ery, zmarł około roku 100 - święty, przełożony gminy rzymskiej, papież w latach 88 - 97, święty, zwany Apostołem pokoju. Zaliczony do ojców Kościoła.

     Najstarszy znany z imienia pisarz starochrześcijański. Pozostał po nim List do Koryntian. Dokument włączono przez jakiś czas do kanonu Nowego Testamentu. Wspomina o tym Euzebiusz z Cezarei w swojej Historii Kościelnej. List do Koryntian Klemensa w czasach nowożytnych został po raz pierwszy opublikowany w 1633 przez Patricka Younga, na bazie manuskryptu zwanego Kodeksem Aleksandryjskim (Codex Alexandrinus), w którym na końcu brakuje jednej strony, tak że wielka modlitwa pozostała nieznana.

     W 1875 Philotheus Bryennius opublikował kompletny tekst, bazując na kodeksie pochodzącym z Konstantynopola (datowanym na 1055), z którego w 1883 wydał także Didache. Klemensowi przypisywane są także inne pisma: II List św. Klemensa do Koryntian i dwa Listy do Dziewic. Legenda o życiu i działalności Klemensa związana jest z powstaniem romansu Klementyn, którego jest głównym bohaterem. Około IV w. ukształtowała się tradycja mówiąca o tym, że zginął śmiercią męczeńską. Podobno cesarz Trajan zesłał go na wygnanie do Pontu i kazał go wrzucić do morza z kotwicą zawieszoną u szyi.