Józef K.

Józef K. - bohater napisanej w latach 1914-1915 powieści Franza Kafki "Proces". Józef K. był młodym urzędnikiem bankowym, człowiekiem wrażliwym i przeciętnym, który pewnego dnia został aresztowany po prostu dlatego, że ktoś "zrobił doniesienie". Bohater podjął walkę z tajemniczym trybunałem przed którym musiał stanąć. Zażądał przedstawienia zarzutów, odmówił złożenia samokrytyki i podpisania lojalki, jak robiło wielu w czasach, których nadejście jego twórca przewidział. Jego nieliczni krewni i znajomi doradzali mu pójście na ugodę, uznanie swojej winy i poproszenie o łagodny wymiar kary lub przewlekanie procesu. Józef K. odmówił pójścia na kompromis, za co zapłacił najwyższą cenę. Został skazany na śmierć, a wyrok wykonało dwóch milczących osobników w ciemnych ubraniach, którzy pewnego wieczora zgarnęli go z ulicy, wyprowadzili za miasto i zabili nożem "jak psa".
Józef K. jest symbolem samotnego bohatera - wrażliwego i wyobcowanego - któremu zagraża złowroga i tajemnicza instytucja, alegorycznie ukazana forma społecznego totalitaryzmu. Pisarz wyantycypował nadejście dwóch ludobójczych systemów: bolszewizmu oraz hitleryzmu. Józef K. jest człowiekiem, który po prostu walczy o sprawiedliwość, dąży do prawdy, do poznania tego, o co jest oskarżony. To jego dążenie - podstawowe przecież prawo człowieka - kończy się jego zgubą.
|pk|