"Poeta wszak wariat jest prawie"

     "Poeta wszak wariat jest prawie" śpiewał swego czasu Jacek Kaczmarski i coś w tym jest.
Wiemy że ludzie wrażliwi i utalentowani często nie mogą znieść "bólu istnienia" i odwieczny dylemat "mieć czy być" rozwiązują radykalnym nie-być.
Poniższa lista (w porządku chronologicznym) mniej lub bardziej sławnych pisarzy  samobójców i okoliczności ich zgonu być może pozwoli ujrzeć ich i ich twórczość w zupełnie innym świetle:

 

Empedokles z Akragas (ok. 490-430 p.n.e.) - wskoczył do wulkanu Etna, bo chciał w nim doszczętnie spłonąć, żeby ludzie myśleli, że jest bogiem i został wniebowzięty, ale niestety wulkan "wypluł" jego sandał i nici z samoubóstwienia

 

Petroniusz (27-66) - samobójstwo w czasie wystawnej i radosnej uczty dla przyjaciół - podciął sobie żyły, ale żeby spowolnić śmierć i móc pozałatwiać ostatnie sprawy oraz poucztować, zacisnął je opaską

 

Seneka Młodszy (4-65) - zmuszony do samobójstwa za udział w spisku na życie Nerona, podciął sobie żyły

 

Lukan (39-65) - tak jak Seneka i Petroniusz zmuszony do samobójstwa za spisek na życie Nerona

 

Thomas Chatterton (1752-1770) - przedawkował arszenik, którego używał jako leku na syfilis

 

Heinrich von Kleist (1777-1811) i Henrietta Vogel - na pagórku pod Berlinem Kleist zabił strzałem w serce swoją kochankę Henriettę Vogel (o której nie wiedział, ze jest chora na raka macicy), a potem włożył sobie lufę pistoletu do ust i wystrzelił

 

Jan Potocki (1761-1815) - zabił się strzałem z pistoletu srebrną lub ołowianą kulką, którą odciął od puszki lub cukiernicy i opiłowywał przez lata; ponoć przed śmiercią nawet tę kulkę poświęcił u księdza

 

Gérard de Nerval (1808-1855) - powiesił się na pasku od fartucha, o którym wcześniej opowiadał, że to mityczna podwiązka królowej Saby

 

Michał Bałucki (1837-1901) - rozgoryczony atakami krytyków (zwłaszcza Lucjana Rydla) na swoje sztuki zastrzelił się na krakowskich Błoniach, wśród ludzi, jakby odgrywał ostatni spektakl

 

Stanisław Korab-Brzozowski (1876-1901) - wyprzedał cały swój majątek i zaprosił na wystawną ucztę przyjaciół-artystów, a w trakcie uczty, nad ranem, się oddalił i zażył truciznę (przyczyną była prawdopodobnie nieszczęśliwa miłość do Dagny Przybyszewskiej)

 

Otto Weininger (1880-1903) - wynajął pokój, w którym zmarł Beethoven, i tam się zastrzelił

 

Georg Trakl (1887-1914) - w szpitalu psychiatrycznym przedawkował kokainę

 

Jack London (1876-1916) - przedawkował morfinę, ale być może to był przypadek, bo się nią leczył - oficjalna przyczyna zgonu to mocznica, efekt niewydolności nerek

 

Siergiej Jesienin (1895-1925) - niby powiesił się na rurze grzewczej, tyle że miał jedną ręką przeciętą, drugą podrapaną i siniaki; w pokoju zostawił list pożegnalny pisany własną krwią; w rzeczywistości było to zabójstwo upozorowane na samobójstwo przez OGPU

 

Ryunosuke Akutagawa (1892-1927) - przedawkował weronal

 

Włodzimierz Majakowski (1893 - 1930) - niewyjaśnione okoliczności, wg anegdoty ostatnie jego słowa przed "zabiciem się" brzmiały: "towarzysze, nie strzelajcie!"

 

Attila József (1905-1937) - położył się na torach, przejechał go pociąg był nieszczęśliwy, bo nie doceniano jego wierszy

 

Stanisław Ignacy Witkiewicz (Witkacy) (1885-1939) - zabił się po wkroczeniu Armii Czerwonej do Polski - podciął sobie tętnicę szyjną i zażył weronal; towarzyszyła mu Czesława Oknińska, która wzięła leki, ale została odratowana; istnieją jednak teorie, że Witkacy tylko upozorował samobójstwo, a potem przez lata ukrywał się aż do 1958 r.

 

Walter Benjamin (1892-1940) - uciekał z Francji zaatakowanej przez III Rzeszę, podczas ucieczki wziął zabójczą dawkę morfiny i zmarł; prawdopodobnie Gestapo wpadło na jego trop i dlatego się zabił, by nie wpaść w ręce nazistów

 

Virginia Woolf (1882-1941) - napełniła kieszenie płaszcza kamieniami i rzuciła się do rzeki

 

Marina Cwietajewa (1892-1941) - powiesiła się na haku

 

Stefan Zweig (1881-1942) - zabił się wraz z żoną w proteście przeciw władzy nazistów

 

Klaus Mann (1906-1949) - przedawkował pigułki nasenne

 

Tadeusz Borowski (1922-1951) - zatruł się gazem i chemikaliami, kilka dni po narodzinach córeczki

 

Jan Lechoń (1899-1956) - skoczył z 12 piętra hotelu Hudson w Nowym Jorku

 

Ernest Hemingway (1899-1961) - zastrzelił się z dubeltówki

 

Sylvia Plath (1932-1963) - zatruła się gazem; obok, w dobrze wentylowanym pokoju, były jej dzieci, którym zostawiła śniadanie

 

Aleksander Wat (1900-1967) - przedawkował leki

 

Yukio Mishima (1925-1970) - wraz z towarzyszami zaatakował główną bazę japońskich sił zbrojnych, wygłosił na balkonie przemówienie wzywające do zamachu stanu, ale zostało ono zagłuszone przez helikoptery; zrezygnowany popełnił (przy pomocy swoich uczniów) rytualne seppuku

 

Paul Celan (1920-1970) - utopił się w Sekwanie

 

Rafał Wojaczek (1945-1971) - przedawkował leki (wiele wskazuje na to, że chciał być odratowany)

 

Anne Sexton (1928-1974) - jej przyjaciółka tak pisała o samobójstwie Sexton: "Nasz wspólny obiad był cudownie przyjemny i niedorzeczny... Potem Anne Sexton pojechała do domu, wywlekła z szafy stare futro z norek swojej matki, nalała sobie szklankę wódki, poszła do garażu, włączyła radio samochodowe i zapaliła silnik. Umarła na skutek zatrucia spalinami"

 

Edward Stachura (1937-1979) - powiesił się u siebie w domu (wcześniej wziął leki psychotropowe i próbował podciąć sobie żyły); kilka miesięcy wcześniej chciał się zabić, rzucając się pod elektrowóz, w wyniku czego stracił cztery palce; potem leczył się psychiatrycznie i samowolnie oddalił się ze szpitala

 

Arthur Koestler (1905-1983) - zabił się razem z żoną (on był nieuleczalnie chory, ona zdrowa); wcześniej był zwolennikiem dobrowolnej eutanazji

 

Primo Levi (1919-1987) - spadł ze schodów we własnym domu, więc być może był to przypadek, zwłaszcza że Levi miał duże plany na przyszłość i nie zostawił żadnego listu, poza tym był chemikiem, więc mógł zabić się truciznami; przed śmiercią narzekał na zawroty głowy, co mogło spowodować upadek

 

Sándor Márai (1900-1989) - zastrzelił się

 

Jerzy Kosiński (1933-1991) - przedawkował leki i udusił się w wannie foliową torbą założoną na głowę

 

Bohumil Hrabal (1914-1997) - wypadł z piątego piętra przez okno, karmiąc gołębie, więc być może był to przypadek, jednak taki sam motyw pojawiał się w jego twórczości, więc może celowo

 

Sarah Kane (1971-1999) - powiesiła się na sznurowadłach ze swoich butów sportowych w łazience szpitala psychiatrycznego

 

Mirosław Nahacz (1984-2007) - powiesił się w piwnicy swojego domu, został znaleziony kilka dni później